رسول

تا وقتی که درگیر آدمها باشم چه عین چه صاد هیچی پیش نمی ره 

بحث امروزمون با عین به درازا کشید و اون طبق معمول خودش رو مبنا قرار داده و هر فاصله‌ای از اون معیار رو نپذیرفت نمی دونم حالم چرا خرابه جلو صاد تر زدم دیگه قبولم نداره ؟ احساس خوبی نسبت به خودم ندارم؟ 

چیمه؟ 

نمی‌دونم چرا انگیزه‌ی کاری رو ندارم دلم به درس نمیره شاید یکیو می‌خوام که من رو ببینه و تاییدم بکنه 

الان وقفه‌ی ۱۰ دقیقه‌ای افتاد و میم اومد و حرفهایی زدیم در مورد انتخاب و موفقیت

انگار خدا اونو برام فرستاده یکجور رسول زندگی منه 

می گفت مهم اینه که در مسیر انتخاب و موفقیتت باشی 

خوشحالم که دارمش

باید تلاش کنم